Suvremen drustvene proturijecnosti

  

Civilizacijski razvoj, koji se odvijao  na temeljima klasnih podjela manjinskih posjednika nad prirodnim bogatstavima i  sredstvima za proizvodnju, te vecinskog stanovnistva posve zakinutog, cija je egzistencija zavisila iskljucivo o njegovoj radnoj snazi, biva glavni uzrok i posljedica  jaza, koji se pojavljuje,  ( prema  Marksu), izmedju nacina proizvodnje , koji dominira  odredjenim epohama, i njegove razmjene.

Ovdje nije namjera da se iznova otkriva ta Marksova topla voda, na kojoj je utemeljena cjelokupna teorija materijalisticke koncepcije povijesti,  oblikovane u znanstveni socijalizam. Time u vezi, ovdje se zeli podvuci tek jednu neminovnost, koja se javlja  kao pravilo, u svim dosadasnjim drustvenim epohama,  sto ukazuju na spomenute  proturijecnosti izmedju tehnoloskih dostignuca i znanstvenosti. Najme, koliko god se nacin proizvodnje  sve brze odvijao, opci  kulturoloski rast kao da, proporcionalno tome relativno opada.
Vrijeme nasih generacija, nasih oceva i djedova, obiljezava jednu takvu epohu. Kapiotalisticko drustvo,  koje je dostiglo svoj proturijecni vrhunac  jos krajem devetnaestog stoljeca, i koji biva jos zesce kontaminiran reformatorskim tendencijama Druge i Trece internacionale , neminovno sobom sije nacifasizam, staljinisticka zlodjela bez presedana, i direktno vraca historiju za nekoliko vjekova prema, kako de Leon upozorava vec pocetkom dvadesetog stoljeca, nekoj vrsti feudalnog industrijalizma. U tom drustvenom fenomenu, u kojem revolucija biva nadomjestena reformomatorstvom ,radjaju se nase generacije, tek da bi pokopale desetine milijuna svojih najblizih, i primile  iskrvavljene  i onemocene  u soje danasnje nasljedstvo najvece  posljedicno zlo Liberalne Demokracije i njene apsolutne ekonomske tiranije, sto danas  siri globusom svoje pomahnitale tehnoloske inovacije , koje jedino jos obezbjedjuju taj animalni konkurentni opstanak . Dok vecinske mase,  ne samo da od tog tehnoloskog „progresa“ nemaju nikakve koristi, vec bivaju dobro kontaminirane  njegovim nus  proizvodom ;  direktno usmjeren prema gusenju kulturoloskog razvoja,i  zaglupljujucim prociscavanjem mentaliteta  masa, jednom od podlijih ideologija liberalne demokracije,koja je  izrasla iz dvadeset stoljetog drustvenog  zgarista.

Proizvodne snage Svijeta, koje predstavljaju, kao takve, interese cjelokupno globalnog stanovnistva, mozda imaju jos uvijek dovoljno vremena da preuzmu vlastitu sudbinu u svoje ruke, time da krenu onim, na izgled, najtezim  revolucionarnim putem, kojim nas upucuje  Americka Socijalisticka Radnicka  Partija , odbacujuci  sva burzujska fizicka sredstva nasilja, barikade, pukovnicke  coup d'etate, i bilo kakvo liderstvo, koje bi zastupalo njegove, odnosno postojece burzujske  interese.      Ujedinjene na ekonomskom polju u jedinstvene sindikate svih struka , u vlasitom politickom pokretu, i kao  jedino moguci drustveni faktor u stanju da temeljito izmjeni vecinskim nadglasavanjem vlastitu sudbinu izrabljene klase u dostojanstveno civilizacijsko drustvo                                                                                                                                                                       

 Takvo jedinstvo takodjer bi instantno rastopilo jaz izmedju nacina proizvodnje i njene razmjena  zajedno sa klasnim podjelama i njenim konkurentsko osvajackim nasiljem svih vrsta, njene Drzave, njenih organa prisile.  Kao i postojece kontradiktornosti  izmedju tehnoloskih i kulturolosko znanstvenih suodnosa, koji inace vode covjecanstvo k njegovom naglom  nestanku sa planete Zemlje.