Sjecanja na Predraga Vranickog

„ U staljinistickom periodu , kao i danasnjem kineskom, ljudi su imali u rukama  i Marxa  i Engelsa i Lenjina, ( cak i De Leona , ovdje podvuceno), i mnoge druge znacajne marksiste , ali je intelektualna  rezonancija postojala samo za odredjene stavove i koncepcije , nikada za njihovu misao u cjelini, a prvenstveno nikad  za njihov duboki i realni humanizam koji je srz  i okosnica njihove misli i djela .“ 
                                                                       *****
      Znakomito biva , upravo u tom izvatku iz Vranickovog spisateljstva, da se De Leon  ne spominje ,ne samo uz Marxa, Engelsa i Lenjina , vec  ni medju ostalim marksistima , koji je, upravo po rijecima Lenjina, jedini marksista koji je do tada pridonio kvantitativno znanstvenom socijalizmu

Tim vise sto je korculanska skola jugoslovenskih Praksisovaca tada okupljala medju svjetskim ucesnicima  jedan znacajan broj njenih ucesnika   iz SAD-a.

Ta koincidencija (ili htjenje), svakako pretstavlja jednu od naj apsurdnijih pojava u citavom radnickom pokretu dvadesetog stoljeca, jer, sve sto jos u toj Ljevici ostaje  je neki zacementirani muk njene nemocne besramnosti., kojim je tako majstorski pridonasala svojom reformistickom patologijaom  jednom vjecnom odrzavanju klasno drustvenog sustava, i ciji je istekli rok nagovjestilo jos  devetnaesto stoljece.

Sto vjerojatno perdstavlja i njen glavni razlog opceg skliznuca sa Marksovog revolucionarnog socijalizma, barem od  3. Internacioanle na dalje